Zęby mądrości – problemy

www.BillionPhotos.com/bigstockphoto.com

Tak zwane ósemki, czyli zęby mądrości wyrzynają się nam zwykle około 18 roku życia, lecz czasem cały ten proces może się przedłużyć do 25 czy nawet 40 r.ż. Stąd ich nazwa, gdyż dawniej sądzono, iż wraz z osiągnięciem pełnoletności człowiek nabiera rozumu. Niestety, jak każde zęby, także i ósemki czasem powodują problemy bólowe. Dlatego też dawniej dentyści wyrywali je profilaktycznie. Obecnie stomatolodzy już tak chętnie nie poddają swoich pacjentów ekstrakcji zębów mądrości i wyrywają je wyłącznie z istotnych wskazań, głównie z tego względu, iż taki zabieg niesie ryzyko uszkodzenia nerwu oraz krwawień.

Problemy z ósemkami wynikają z tego, iż są to zęby, których funkcja zanikła na drodze ewolucji. Dziś zęby mądrości nie są nam już potrzebne w celu prawidłowego rozdrabniania pokarmów, a nasze szczęki nie są już przystosowane do posiadania ósemek (zęby te wyrastają zwykle w nieprawidłowy sposób, ściskając pozostałe). Jedyną zaletą posiadania zębów mądrości jest to, że mogą one zastąpić inny ząb, podlegając tym samym autotransplantacji.

Najczęstszą przyczyną usuwania ósmych zębów w kolejności łuku zębowego jest zapalenie otaczających je dziąseł, objawiające się bólem i obrzmieniem. Tego rodzaju dolegliwości można załagodzić za pomocą płukanki na bazie clorexidiny, choć często trzeba również zażyć antybiotyki oraz leki przeciwzapalne. Ekstrakcja ósemek zalecana jest tylko w przypadku silnych objawów bólowych, wystąpienia próchnicy lub cyst wokół ich korony lub korzenia, gdy ząb kaleczy wewnętrzną stronę policzka i okoliczne tkanki bądź kiedy pacjent będzie miał zakładany aparat ortodontyczny z powodu zbyt mocno ściśniętych zębów. Inną przyczyną usunięcia zębów mądrości jest ich nieprawidłowa pozycja, przyczyniająca się do powstania kieszonek dziąsłowych, tj. miejsc, które bardzo łatwo zapełniają się płytką bakteryjną powodującą nieprzyjemny zapach z ust oraz stany zapalne, lub kiedy ósemka niszczy korzenie siódmego zęba trzonowego.

Ekstrakcji zęba mądrości dokonuje się po wykonaniu badania radiograficznego i konsultacji ze stomatologiem oraz chirurgiem szczękowym. Jest to trudny zabieg z uwagi na mocne połączenie tego zęba ze szczęką. Po nim stomatolog zakłada zwykle na dziąsło szwy, aby zapobiec krwawieniu czy rozejściu się tkanek. Pacjenci muszą następnie pamiętać o tym, by:

• zrezygnować z palenia papierosów przynajmniej przez dobę,
• tuż po zabiegu pić tylko przez słomkę i spożywać pokarmy wyłącznie w formie rozdrobnionej papki,
• nie dotykać rany pozabiegowej i nie szczotkować jej bezpośredniej okolicy,
• unikać intensywnego wysiłku fizycznego.

W razie potrzeby pacjent może stosować zimne okłady na twarz i płukać jamę ustną łagodnymi środkami dezynfekującymi bądź ziołowymi.