Badania w diagnostyce cukrzycy

Cukrzyca jest bardzo podstępną chorobą cywilizacyjną, która w porę niewykryta, może nas doprowadzić nawet do śmierci. Żeby ją wykryć, wystarczy zrobić zaledwie parę badań, a następnie poddać się leczeniu, kontrolować poziom cukru we krwi i można z tą chorobą żyć wiele lat.

fot. Dmitry Lobanov/bigstockphoto.com

Glukoza we krwi

Podstawowym badaniem w diagnostyce cukrzycy jest badanie poziomu glukozy we krwi. W celu przeprowadzenia tego testu, należy zgłosić się na czczo do punktu pobrań. Kolacja z dnia poprzedniego nie może więc być zbyt późna oraz zbyt obfita. Jeśli zażywamy jakieś leki, przyjmijmy je dopiero po pobraniu krwi. Wykrycie cukrzycy zależy od poziomu wyznaczonych granic ilości cukru we krwi:

• poniżej 100 mg/dl to wynik prawidłowy,
• pomiędzy 100–125 mg/dl to nieprawidłowa glikemia na czczo, określana jako stan przedcukrzycowy,
• powyżej 126 mg/dl – cukrzyca

Każdy diabetyk do końca życia musi za pomocą codziennych domowych lub laboratoryjnych testów krwi monitorować poziom cukru.

Hemoglobina glikowana we krwi

Kolejnym badaniem, które wykonuje się w celu rozpoznania cukrzycy, jest test HbA1c, czyli test na poziom hemoglobiny glikowanej. Tego rodzaju badanie odzwierciedla poziom glukozy w ciągu ostatnich 3 miesięcy przed pobraniem krwi. Jest ono przydatne w ocenie leczenia cukrzycy, ponieważ na jego wynik nie mają wpływu przejściowe zaburzenia glikemii. Test krwi HbA1c musi być wykonywany co 3 miesiące u osób z dopiero co wykrytą cukrzycą oraz co 6 miesięcy u tych pacjentów, którzy mają stabilny, dłuższy przebieg choroby.

Badanie moczu

Jeśli w próbce moczu danego pacjenta wykryje się cukier, to wówczas można wstępnie zdiagnozować cukrzycę lub ocenić jej rozchwianie. Badanie ogólne moczu odzwierciedla funkcję układu moczowego i służy do wykrywania chorób nerek czy zakażeń układu moczowo-płciowego, które często występują w cukrzycy.

Po rozpoznaniu cukrzycy każdy diabetyk przynajmniej raz w roku, oprócz wszystkich powyższych badań, powinien również badać sobie stan nerek. Tzw. mikroalbuminuria pozwala wykryć uszkodzenia nerek już we wczesnym etapie tego procesu.

Pamiętajmy, że aż połowa osób chorych na cukrzycę typu II (nabytą) nie jest jej świadoma. O hiperglikemii mogą świadczyć takie objawy jak:

• nadmierne pocenie się,
• częste oraz obfite oddawanie moczu,
• utrata masy ciała,
• wzmożone pragnienie i duży apetyt,
• zapach acetonu w oddechu,
• infekcje skórne,
• suchość błon śluzowych i skóry,
• zaburzenia widzenia,
• zmęczenie,
• a także stany zapalne bądź częste grzybice narządów moczowo-płciowych.

Tego rodzaju badania, szczególnie test na poziom glukozy we krwi, powinny być wykonywane regularnie, co rok (nie rzadziej niż co 3 lata u osób po 45. roku życia) nawet wtedy, kiedy nie odczuwamy niepokojących objawów, albowiem cukrzyca może rozwijać się też w ukryciu. Niestety cukrzycę często wykrywa się przypadkiem, już po pojawieniu się powikłań np. ze strony układu krążenia (zawał serca, udar mózgu). Stąd ogromna waga badań profilaktycznych w kierunku tej choroby.