Stan przedcukrzycowy

Stan przedcukrzycowy to stan, który może doprowadzić do rozwinięcia się cukrzycy typu 2, jeśli nie będzie właściwie leczony. Jednak odpowiednie postępowanie może opóźnić rozwój cukrzycy, a nawet całkowicie go powstrzymać.

Stan przedcukrzycowy polega na nieprawidłowej glikemii na czczo lub nieprawidłowej tolerancji glukozy. W skrócie można powiedzieć, że komórki organizmu nie reagują we właściwy sposób na insulinę. W zdrowym organizmie insulina pobudza pobieranie glukozy z krwi przez komórki. Gdy mechanizm ten jest zaburzony, komórki nie są w stanie pobierać tyle glukozy, ile trzeba, mimo że we krwi jest jej dużo.

Gecko Studio/bigstockphoto.com

Problem polega na tym, że stan przedcukrzycowy często nie jest wykrywany, gdyż na początku nie daje objawów. Nawet gdy już rozwija się cukrzyca typu 2, jej objawy nie zawsze są prawidłowo rozpoznawane. Czasem podwyższony poziom cukru jest wykrywany przypadkiem, przy okazji badań pod kątem innych schorzeń. Objawy, które powinny zwrócić naszą uwagę i skłonić do wizyty u lekarza, to większa męczliwość, senność (zwłaszcza po posiłku), zwiększenie apetytu i pragnienia.

Czynniki ryzyka w przypadku stanu przedcukrzycowego są takie same, jak w przypadku cukrzycy typu 2. Należą do nich: nadwaga i otyłość, nadmiar tkanki tłuszczowej trzewnej, nadciśnienie tętnicze, zespół policystycznych jajników, przebyta cukrzyca ciążowa, brak aktywności fizycznej, a także predyspozycje genetyczne (występowanie cukrzycy w rodzinie). Dlatego jeśli należymy do grupy ryzyka, warto wykonywać profilaktyczne badania przesiewowe.

Podstawowym sposobem zmniejszenia ryzyka, że stan przedcukrzycowy zmieni się w pełnoobjawową cukrzycę typu 2, jest redukcja masy ciała i zmiana nawyków żywieniowych. Zaleca się również wprowadzenie aktywności fizycznej. Jeśli to nie wystarczy do przywrócenia prawidłowej glikemii, lekarz może zalecić przyjmowanie metforminy.